02-10-2023: Vanmorgen stonden we om 07:45 naast ons bed, omdat we rond negenen bij het super populaire Casa Batllò wilden staan. Gisteren hebben we bij de ticket office gevraagd om een reservering voor vandaag en aangezien dat niet mogelijk was, raadde men ons aan om gewoon vroeg te komen als we op een rustig moment het huis wilden bezoeken. Nou, we waren niet de enigen. Hordes mensen stonden al in lange rijen. Om 11:45 waren er pas plekjes vrij. We besloten om de planning maar wat om te gooien en die tijd te overbruggen met een bezoekje aan Casa Milà. Dit enorme woonhuis, ontworpen door Gaudí, telt acht verdiepingen vol ingerichte slaapkamers, woonkamers, speelkamers en keukens uit de tijd dat het nog bewoond werd. De blikvanger is echter het dak, vol schoorsteenpijpen en trappenhuizen in de vorm van grillige steenformaties en fantasievolle bouwwerken.
We hadden nog tijd over, dus togen even naar de Ramblas voor een fruitsnackje van de Boqueria. Ook kochten we nog wat laatste souvenirs. Dan gaat de tijd altijd snel ;) Om half twaalf stonden we in de rij bij Casa Batllò met een honderdtal andere mensen die hetzelfde tijdslot hadden geboekt. Dat voorspelde al enigszins hoe het binnen zou zijn. Het is er zo druk en vol dat je schuifelend van de ene naar de andere kamer komt. Het is een prachtig stukje architectuur, met het schitterende samenspel van het houtwerk met de blauwe tegels en de ronde, soepele vormen die overal terugkomen. Maar of het de €39 waard is? Het is dat deze activiteit bij onze GoCity Pass inbegrepen was; wij vonden dit geen €39 waard. Het wordt zo intens uitgemolken dat het niet meer leuk is. Vier gift shops, een commercieel terras vol schreeuwende toeristen op het prachtige dakterras, in scène gezette foto’s op een van de kleine balkonnetjes (die je dan voor €14 kunt kopen, en een tweede voor €7).
Aan het eind van je bezoek kom je nog in een 4D filmzaal waar een korte artistieke video over Gaudí’s werk wordt afgespeeld. Dat was dan wel gaaf. Maar toch zouden wij deze niet aanbevelen bij fellow travelers. Ga liever naar Casa Amatller: veel rustiger en meer waar voor je geld, én minstens zo mooi!
We hadden zin om even ongegeneerd te schransen en dus schoten we een Burger King binnen. Dealtjeskoning Roel had alweer een buitenkansje ontdekt en zo zaten we voor een tientje aan twee hamburgers, twee frietjes en drie drankjes. Niets heeft ooit lekkerder gesmaakt 🤤
Omdat we om 14:00 een guided tour tijdslot hadden voor Parc Güell, stapten we ruim op tijd in een Barcelona Bus Turistic (ook inbegrepen bij de GoCity Pass). Helaas troffen we het niet met de chauffeur. Hij reed verkeerd, lette niet op, sliep voor de stoplichten, enzovoort. We kwamen hijgend en te laat aan bij de ingang van het park, maar helaas, toegang was niet mogelijk. Wel een beetje flauw, we hadden immers gereserveerd dus die tickets liggen er toch. Best wel teleurgesteld liepen we maar weer terug naar de bushalte. We voelden de voetjes wel na deze klim, dus besloten om de hop-on-hop-off bus gewoon uit te zitten tot het centrum. Zo konden we de hele stad zien zonder te hoeven lopen. Ik heb zelfs nog een dutje gedaan in het geraas van de rijdende bus en kwetterende passagiers.
We zagen allerlei mooie gebouwen onderweg, die we nog niet eerder hadden gezien. De wind die we op het bovendek vingen was lekker koel, zeker in deze warmte. We kwamen langs het half afgebroken Camp Nou, het nog steeds intens drukke Casa Batllò en het trieste beeld van asociale mensen: weggegooide headphones op een bushokje. Die gooien mensen zo vanuit deze bus op het dak van het hokje, dat op gelijke hoogte met het bovendek zit. Mensen worden niet meer opgevoed en de wereld is een dierentuin ;)
De verrassing en het hoogtepunt van deze dag was absoluut Recinte Modernista de Sant Pau. Dit oude ziekenhuis is niet meer in gebruik, maar vertoont nog steeds een schitterend voorbeeld van Catalaans modernisme. Net als op zoveel plekken in Barcelona lijken de torentjes, erkers, balkonnetjes en het tegelwerk, de mozaïeken en welvende plafonds uit sprookjesboeken geslopen. Roze, parelgroen, oranje, rood, hemelsblauw; alle kleuren en tinten komen voorbij op de muren, de tegels, de balustrades, de gevels, in de lange gangen en in de hoge hallen. Een van de grote zalen werd juist geprepareerd voor een groot feest en het leek wel alsof er een bom met glas en glitter was ontploft: alles had er een chique laagje, van de hoogste bogen tot de laagste tegelwerkjes in de stenen vloer.
Wat ons betreft skip je Casa Batllò en zet je deze op je lijstje. Het is er rustig, het is goedkoper, je krijgt meer voor wat je betaalt én het is stiekem ook gewoon nog mooier! Voor het avondeten begaven we ons weer naar de Ramblas. We streken neer bij CiaoCiao, met een terras op Plaça Reial. Een mooi plekje, een vol bord met prachtig en verrukkelijk voedsel en dat alles voor een hele schappelijke prijs! 🥰 Na de maaltijd snoven we het laatste beetje Barcelona op; de lange takken aan de hoge bomen als parapluutjes over de Ramblas, het gouden avondlicht op alle magische art nouveau façades, de mensenmassa. Op naar de rust van de camping en ons knusse huisje.
Reactie plaatsen
Reacties