Living inside a 9-year-old's dream & drawing
Om 04:00 vanmorgen stonden we naast ons bed, want om 05:30 ging onze volgende trein. Met een tuktuk reden we door de (al/nog) drukke nachtelijke straten van Jaipur. Op het station leek het wel spitsuur. Mensen slapend op plunjezakken, hele families in traditionele kleding bepakt en bezakt met een hele inboedel. Na alle ervaringen tot nu toe waren we lichtelijk huiverig voor deze etappe; een ander soort trein, reizen in de nacht, et cetera. Maar toen we eenmaal ons plekje in de 3-tier cabine met airco hadden gevonden, bleek het goed te doen te zijn. Wij besloten onze bedjes niet uit te klappen, maar een voor een bij de ander te gaan liggen om even de ogen dicht te doen. Tegenover ons zaten/lagen/sliepen drie Indiërs, waarvan er eentje naar gospel luisterde. We hoorden een blikkerig ‘In Christ alone my hope is found’, en ‘thank you Jesus’ uit zijn mond voor hij een poging tot slapen deed. Dat vind ik dan echt een knipoog van God! Zijn aanwezigheid is ook hier, middenin de nacht in een Indiase trein, niet te missen; en juist als we die graag willen ervaren.
Maak jouw eigen website met JouwWeb