03-10-2023: Het was weer vroeg ochtend vandaag, want om 09:00 werden we verwacht bij de Firefly Car Rental. Met gezwinde spoed pakten we alle spullen weer in twee rugtassen, die nu zo strak van de spullen stonden dat ze net kanonskogels waren. We kregen een leuke Suzuki Swift met Apple CarPlay, wat een roadtripje altijd aangenamer maakt. Ons doel vandaag: Montserrat, op ongeveer een uur rijden van Barcelona.
Op deze bergpartij ligt het gelijknamige oude klooster, gezeteld op rotsen en omgeven door rotsen, bossen en bergtoppen. Een schitterend gezicht, zeker op een morgen als deze: de ochtendmist was nog niet opgetrokken en kleine stukjes, als afgescheurde watten, zweefden tussen de boomtakken en over de haarspeldbochten. Vanaf het verzamelpunt voor alle bussen, kabelbaantje en alle mensen die daarvan gebruikmaakten, maakten we een wandeling /klim van 30 minuten naar Creu de Sant Miquel, een enorm kruis op een rotspunt die vanaf het klooster goed te zien was. Het was steil en en warm maar alle inspanning waard: een weids uitzicht op het gehele kloostercomplex en de bergwand waarop het geheel genesteld ligt. Onderweg kom je kerkjes, beeldjes en allerlei andere soorten gedenktekenen tegen. En regelmatig hoor je het luide beieren van de klokken, een geluid dat een heel eind weg nog te horen zal zijn; de bergen en dalen dragen ver.
Om 12:15 opende het buffet in één van de twee restaurants op de berg. Wij stonden klaar om onszelf lekker vol te eten voor €19,50. Nu verwacht je voor dat geld wel meer dan koude friet, zachte kipkroket en vis met (veel) graatjes, maar we zaten aan het eind wel goed vol. Net als de eetzaal, die volstroomde met enorme groepen bezoekers van heinde en verre. Hier wordt goud geld verdiend.
De mileage bij de auto was 160 km en we hadden nog lang niet alles gebruikt, dus we maakten een volgend plannetje. In een klein uurtje daalden we weer af via de haarspeldbochten en reden we richting Tibidabo. Op deze berg, met Barcelona aan haar voeten, staat Temple Expiatori del Sagrat Cor: een majestueuze kerk als kroon op een hoofd. Het onderste gedeelte heeft een donkere, enigszins benauwde zaal, maar de kleur en het licht komen er van de grote wandschilderingen in de hoge nissen en de gele peertjes in de bijna Catalaans modernistische hanglampen.
Via een handvol trappen kom je op het plateau van de kerk, gelijkvloers met de bovenste zaal van de kerk. Deze is hoog en licht en er weerklinkt overal zachte koormuziek. Ik herkende er de melodie van ‘Here Jezus, heel mijn leven is voor U een open boek’ in. Wat heerlijk om dat te weten en er op deze manier bij te worden stilgezet!
Vanaf het plateau kijk je uit op de attracties van het kleine Tibidabo-pretpark. De kleurrijke bakjes van het reuzenrad draaien vrolijk op de voorgrond, en daarachter ligt de stad als een stilleven. Het lijkt wel of Barcelona slaapt, terwijl je weet dat het er krioelt van de mensen en dat zich er op hetzelfde moment miljoenen levens afspelen. Je ziet de Ramblas, de Sagrada, alle plekken waar je bent geweest en het lijkt zo dicht bij elkaar. Maar in de realiteit bewoog je je voort als een mol, ondergronds, om van het een naar het ander te komen. Het is een real-life Connect-The-Dots.
Roel had een kleine verrassing voor mij. Hij had twee kaartjes gekocht voor de hoogste attractie, de Talaia. In een grote gele bak werden we langzaam omhoog gebracht, tot we even hoog waren als het topje van de kerk en het mooiste uitzicht over Barcelona hadden dat er te vinden is. En ook nog het allermooiste zicht op de kerk. Het was een fenomenaal plekje, zwevend in de lucht en de puzzelstukjes van de aarde op hun plaats zien vallen. En dat voor maar €3 per persoon 😏
Omdat we de dagen zo vol hadden gepropt, waren sommige dingen noodgedwongen van onze planning geschrapt. Maar nu hadden we wat extra tijd en was er dus toch ruimte voor een kleine inhaalslag.
We verlieten Tibidabo via de steile weggetjes langs terrarode heuvelhuizen en gele huisjes op de beboste bergwanden. Met tien minuten reden we de bewoondere wereld weer in. Niet veel verderop vonden we ons volgende onbekende juweeltje: Parc del Laberint d’Horta. Achttiende en negentiende eeuw, neo-klassiek en romantisch worden hier vermengd in heuse labyrinten van hoge heggen, marmeren beelden, sprookjesachtige fonteinen vol mos en lieflijke bloemen in bogen, schattige vijvertjes en overal de symmetrie in de paden, perken en trappen. Voor €2,23 dwaal je zo lang als je wilt rond in dit magische wereldje, ver weg en toch middenin het stadse. Een idylle, een droom! En absoluut je tijd waard (deze staat in mijn top-5 van Barcelona).
En nu zitten we klaar om te boarden op El Prat. We spendeerden luttele uren in de lounge, waar een uitgebreid assortiment aan voedsel ons gezelschap hield. Lekker hoor! 😋
Reactie plaatsen
Reacties