Van de vlucht zelf hebben we weinig meegemaakt, al voor het taxiën sliep ik als een blok en zelfs Roel heeft geslapen. Bij het dalen was ik weer wakker om wat foto’s te maken van onze eerste blikken op Sri Lanka. Wat heerlijk, zoveel groen! De massa’s palmbomen en andere tropische begroeiing liet het landschap er fris en vol levensadem uitzien. We zagen al verschillende theeplantages liggen, althans dat denken we; dat wordt hier veel verbouwd. Bandanaraike International is kleurrijk en ruim opgezet, een feest om doorheen te lopen. Alles ging relatief vlot: de paspoortcontrole, de bagage pick-up (we hadden de koffers gratis ingecheckt) en ook het pinnen van contant geld. Roel heeft een levensreddende app gedownload: hij kan er taxi’s en tuktuks mee reserveren met een vooraf vastgesteld bedrag! Echt fantastisch. De taxirit van Negombo naar Colombo was dan ook zorgeloos. We reden langs rijen palmbomen die onder hun lage bladeren huisjes en hutjes met veranda’s verstopten. Er reed een wit busje langs met op de achterruit het opschrift ‘Jesus Christ is Victorious’. Even later kwam de skyline van Colombo in zicht. Zo anders dan we verwacht hadden! Dit land is totaal niet wat India is. Het is ruimtelijk, relatief netjes (in elk geval op de hoofdwegen), overheersend groen en de stoffige laag die over alles in India lijkt te liggen - wat ook zeker charme heeft - lijkt hier vooralsnog te ontbreken. Maar goed, we hebben natuurlijk nog maar weinig gezien. Vanmiddag gaan we het meemaken! We slapen een nacht in het Radisson, pal aan de oceaan. Op de elfde verdieping kijken we puur uit over water, golven en een blauwe horizon. Een droom! En ze kwamen net ook nog een lief bordje met complimentary hapjes brengen, omdat we op huwelijksreis zijn 🥰 Roel zet dat bij elke boeking die we maken in de notities en het opent deuren voor je! Vroege check-in, late check-out, op de valreep mee mogen doen aan het ontbijtbuffet. Wat worden we gezegend! Ps. Ik vind dat ze hier heel schattig geld hebben.

Onze dag begon vanmorgen om 07:00. Eerst een lekker ontbijtje op het buffetterras, uiteraard. En om 08:00 liepen we naar buiten, waar onze private Jeep safari zou beginnen. De eerste etappe was 2,5 uur van Galle naar Udawalawe, het nationale park waar we naartoe zouden gaan. Daar stond een Jeep plus chauffeur op ons te wachten. De taxichauffeur vertelde ons onderweg van alles over de gewassen en velden langs de weg; rijstvelden, theevelden, kaneelplanten, fruitbomen enzovoort. Hij was zo enthousiast dat hij soms opeens midden op de snelweg de auto stilzette om ons te wijzen op een bijzondere boom in de berm, of opeens stapvoets ging rijden om ons een mooie wilde pauw te laten zien. Gelukkig was het niet druk op straat 😄 We gingen van de snelweg af en vervolgden de route door kleine stadjes en dorpjes, zoals Embilipatiya en Padalangala. Langs de straat staan allemaal kraampjes met zeven soorten bananen, mango’s en andere soorten fruit die in deze regio veel verbouwd worden. Verder zou je denken dat hier veel getrouwd wordt, want in bijna elk stadje is wel een bridal boutique: Salon Wedding, Royal Queen en dat soort zaakjes. Of winkeltjes als Fashion Today of Girl Things, gevestigd in zeecontainers of in smalle, losstaande bouwwerken van gelig glas en stoffige stenen platen. Voor alles wordt schreeuwerig geadverteerd met verbleekte posters. We zagen een klein naaiatelier waar een vrouw druk bezig was met allerlei kleuren tule, een midwife center waar een handvol vrouwen met baby’s en peuters in de tuin stond te kletsen. Zo is er op elke hoek wel iets te zien. Je hebt hier ook veel zogenaamde vehicle emission testing centers; interessant, gezien de hoeveelheden zwarte rook die hier uit de uitlaten van bussen komt. We reden weer door een bosgebied en opeens zei de chauffeur: ‘Look, bats.’ En inderdaad, in de boom langs de weg hingen tientallen zwarte vleermuizen te slapen. De Jeepchauffeur woonde in een mooi huis middenin de tropische bossen vlakbij Udawalawe. De Jeep stond al klaar en we vertrokken op de heerlijk hoge zitjes richting het park.