Samen op weg naar weer een nieuw avontuur. Maanden naar uitgekeken, lang en grondig op voorbereid, nu is het zover! Om 02:00 reden we weg uit Zwijndrecht, over de verlaten snelwegen - de nacht is immers voor de wilde dieren - richting Zaventem. De auto staat bij Roels oude appartement. Vanaf daar hebben we twintig minuten gelopen naar de vertrekhal. Vanwege een tijdelijk kerstbeleid bij Iberia moesten onze handbagagekoffers mee in het ruim; gratis, dat wel. Eigenlijk best wel lekker, met alleen een rugzak bij ons! En nu zitten we ontzettend te genieten van deze lounge, waar het warm en gezellig is en waar je echt de wereld aan keuze hebt voor je ontbijt.
Vlucht 1 van 2. Het was de meest wazige vlucht ooit, ik heb het grootste deel ervan slapend doorgebracht in de gekste posities. De eerste keer dat ik wakker werd, zag ik aan de andere kant het rode morgenlicht doorbreken aan de horizon. Een magisch gezicht. Ik viel weer in slaap en werd wakker boven een weids wolkendek waarop nu het daglicht in volle glorie haar glans verspreidde. Ik zag de schaduw van ons vliegtuig in de wolken, onze weerspiegeling in het ongrijpbare. Zoals zij plotseling komen en gaan, zo kunnen wij ook van het ene op het andere moment aan de andere kant van de wereld zijn. Dat is de wereld van vandaag. Hoe bijzonder dat dit allemaal kan. En nu zijn we op Madrid Barajas. Een groots en ruim opgezet vliegveld, en natuurlijk allemaal plekjes waar je je hart kunt ophalen aan de mooie en interessante Spaanse taal. In de lounge doden we comfortabel de tijd totdat we kunnen boarden voor onze trans-Atlantische vlucht.
Om 11:35 stegen we op vanaf Madrid. Roel had een doos Belgische koekjes meegenomen voor de crew en prompt kregen we een upgrade naar stoelen bij de emergency exit, met extra beenruimte. Slimme jongen! De tien uren die volgden bestonden uit films op het schermpje, flight info checken, gebruikmaken van het innovatieve vliegtuigtoilet (het blijft me verbazen), slapen met dekentjes en maskertjes en middelmatig voedsel. Maar toen was het eindelijk zover: we daalden af tot onder de wolken en zagen de ruimtelijke suburbs van Chicago onder ons voorbij vliegen. Screening, bagage halen, metro naar de stad; het vloog voorbij. Onze eerste ontmoeting met Chicago, vers van de roltrap vanuit het ondergrondse metrostation en opeens middenin een bruisende stad. Ik voel me heerlijk overweldigd. Het drukke verkeer, de lichtjes van de kantoren, huizen, wolkenkrabbers en knusse restaurants, de stadsgeluiden, het typische Amerikaanse straatbeeld met systematische straten en kruispunten. Het voelt een beetje als thuiskomen, ook al is thuis toch een goede dag reizen hiervandaan.
Avond nummer één in Chicago:
- Ons schitterende uitzicht vanuit het hotel
- Amerikaanse taferelen: kalkoenen in de supermarkt & lekkere grote glazen drinken
- Hard Rock Cafe met lekkere burgers en een enorme verzameling aan gitaren van sterren en kleding van o.a. Madonna en Prince
- Hele leuke lieve kerstkaarten
- Chicago by night
Het is hier 20:00 maar de jetlag kickt nu toch behoorlijk in. Tijd om een heerlijke lange en goede nachtrust te maken dus. We kijken heel erg uit naar morgen!
Reactie plaatsen
Reacties