Zelden is de zon zo mooi opgegaan als deze ochtend in Gambassi Terme, dat de wacht houdt over het glooiende Toscane. De vogels floten er lustig op los terwijl het blauw verdreven werd door brandend zonlicht.
We genoten van een lekker ontbijtje uit eigen keuken tijdens de preek die we luisterden, en pakten daarna de spullen weer in om door te gaan. In een uur reden we naar het welbekende Florence, stad van historie en van Michelangelo. Daar zochten we eerst naarstig naar een open apotheek, want ik had een contactlens gescheurd en liep dus al de hele ochtend met slechts één functionerend oog rond.
Florence is mooi, maar druk. Je kunt er nu in februari al over de hoofden lopen, laat staan in het hoogseizoen. Toch moet je het niet overslaan; plan eerder wat meer tijd in zodat je ruimte hebt voor wachtrijen.
We keken in ongeloof naar de fenomenale Cattedrale di Santa Maria del Fiore met beroemde oranje koepel. De details in de facade, de zijkanten, de torens, de deuren, ze houden niet op. Alles is zo meesterlijk mooi betegeld, gemetseld en gedecoreerd. Het is haast onecht; zo scherp op je netvlies terwijl je kijkt, maar met dat je je omdraait ben je de helft vergeten.
De kathedraal is normaal gratis te bezoeken, maar op zondag is ze dicht voor bezoekers. Dat geldt ook voor de beroemde Basilica of Santa Croce in Florence, eveneens een schitterend gebouw. En toen we naar Academia Gallery togen om misschien een glimp op te vangen van Michelangelo’s wereldberoemde David, bleek de rij er te lang te zijn om af te wachten.
Maar niet getreurd! We bewonderden Palazzo Vecchio, de pleinen en portico’s vol meesterlijke beelden, de Ponte Vecchio en kades vol kleurrijke huisjes, mensen met schilderijlijsten, Florentijnse bladen, Italiaanse kranten, en natuurlijk de souvenirwinkeltjes met alle lekkere zeepjes, sierlijk briefpapier en honderden variaties op (het geslachtsdeel van) de David in alle kleuren van de regenboog.
We eindigden onze tour in Giardino Bardini, waar je als EU-burger onder 24 voor €2 naar binnen mag. Bovenaan de tuinen heb je schitterend uitzicht op Florence - een alternatief voor het bekende Piazzale Michelangelo.
Halverwege de middag reden we Bologna binnen. In Italiaanse steden gelden ZTL’s (zona traffico limitato) (die overigens niet altijd heel goed staan aangegeven en Maps kent ze ook niet) maar als je slaapt in een hotel in zo’n zone, kunnen ze je kentekenplaat meestal aanmelden bij de gemeente. Tip!
We dropten snel de spullen en stoven de rode stad in. Cattedrale Metropolitana di San Pietro, Ventana al canal, tientallen porticos waar Bologna om bekendstaat; overdekte stoepen die gekenmerkt worden door hun arches en columns. Ze zijn schaduwrijk en warm, donker en zonnig, maar vooral mysterieus, zeker als de smog boven de straten hangt en alles een beetje laat vervagen.
We passeerden de bekende torens, Asinelli en Garisenda, en mengden ons onder het volk in Quadrilatero, in de smalle steegjes vol restaurantjes en winkels met kaas en ham. Mensen zitten op de terrassen aan hoge regentonnen met glazen wijn en plankjes vol serranoham en andere hapjes voor hun neus.
Op Piazza Maggiore werden we omringd door de schitterende gotische façades van de palazzos en natuurlijk Basilica di San Petronio. Natuurlijk vergaten we ook het roodachtige Piazza Santo Stefano niet met de Basilica santuario Santo Stefano, een complex van zeven eeuwenoude kerken waar donkerte en rust in hangt en waarvan de binnenplaatsjes een haven van rust in een drukke stad zijn. Op de muren staan goedbetaalde fresco’s en andere schilderingen, figuren met levensechte gezichtsuitdrukkingen.
Winkeltjes, Italiaanse terrasjes, de fontein van Neptunus met bijzondere beelden, de bezienswaardigheden volgden elkaar in rap tempo op. In Cattedrale Metropolitana di San Pietro kregen we een stukje van een mis mee, in een ander kerkje waren we getuige van een schitterend zingend koortje. De zuivere stemmen maakten de kerk met haar hoge zuilen vol en warm.
Vergeet ook zeker Torre Prendiparte niet. Vanaf het dakterras van deze smalle toren met nog smallere houten trappetjes kijk je uit over Bologna, een prachtig gezicht. Entree is €10, maar dat is het uitzicht zeker waard.
We dineerden bij een gezellig restaurantje waar goedkope maar overheerlijke pasta’s op het menu stonden. De pasta carbonara en gnocchi smaakten best! 😋
Reactie plaatsen
Reacties