28-04-2024: Het was lekker wakker worden in onze bedjes deze zondagochtend, na een nacht van een halfuurtje in het vliegtuig. We genoten van een uitgebreid ontbijt, dankzij de supermarkt om de hoek.
Het OV is hier niet heel praktisch. De reistijd is erg lang. Daarom kozen we voor taxi’s richting ons eerste stoppunt van vandaag: de Burj al Arab. De reis ging over de snelwegen door het stedelijke Dubai met haar mega wolkenkrabbers, idem reclameborden en Lambo- en Maserati-dealers. Er is zoveel te zien, deze stad is zo bizar. En het Arabisch op de verkeersborden is intrigerend.
De hitte was als uit een oven terwijl we naar Jumeirah Beach liepen, op zoek naar een mooi uitzicht punt op de Burj al Arab. Het heldere water dat aan het witte zand aanspoelde, was haast lauw. En in de branding lagen de mooiste schelpjes. In de schaduw rustten we even uit, tussen mooie roze bloemen en zwerfkatjes.
We namen een volgende taxi richting de beroemde Palm Jumeirah. De opgespoten straten die als palmtakken in het water liggen, ademen luxe. Als je doorrijdt tot het eind, kom je bij The Pointe Sign, met prachtig uitzicht op het bekende Atlantis Hotel aan het lichtblauwe water. Het was een mooie plek voor een familiefotoshoot 🥰
De laatste stop voor de ochtend was Dubai Marina. Hier loop je op een volgepakt stukje aarde tussen hoge woontorens door langs dure jachten, kort samengevat. Het is ontzettend indrukwekkend en bizar om hier het geld de lucht in te zien schieten en op het water te zien drijven. Het geeft veel te denken, maar is voor het kleine halfuur dat wij er deel van zijn vooral mateloos interessant om te zien. (En heel heet 🥵)
We waren toe aan een afkoelsessie van de aanhoudende 36 graden. Met een volgende taxi - ze zijn goedkoop hier! - reden we terug naar het sci-fi deel van Dubai, waar de zijkanten van de wolkenkrabbers het tuinhek van de Burj Khalifa vormen.
Terug in het hotel keken we eerst met elkaar de kerkdienst. Daarna doken we in het heerlijke zwembadwater en speelden hier twee uur lang met de gouden aankoop: de Decathlon-bal. En op de achtergrond van dit zon- en zeeplezier stond de Burj Khalifa als constante component van deze dagen.
Aan het eind van de middag stapten we weer in de taxi’s en lieten ons naar de Dubai Frame escorteren. Deze 150 meter lange gouden lijst staat als blikvanger ten noorden van de Burj en de Mall, en je kunt er met een lift naar boven voor een mooie view. Wij hielden het bij het uitzicht op het bouwwerk zelf, waar de lijst omlijst werd met palmtakken.
Het hoogtepunt van de dag was toch echt Sky Views Observatory. Iedereen wil de Burj Khalifa op, en begrijpelijk; maar wat je volgens ons zéker niet mag missen is eerder deze Observatory. Het uitzicht op de Burj Circle is niets minder dan fenomenaal. Het alsof je de wereld door een breedhoeklens bekijkt, of van een afstandje waardoor alles uitgezoomd lijkt. Wat je voor je ziet is zó abnormaal groot, zo massief, zo’n uiterste, dat het bijna niet te bevatten is. Alsof je ogen je bedriegen. De Burj, de Mall, de Fountain en de omringende wolkenkrabbers die net voetensteuntjes lijken naast de Burj: het strekt zich allemaal aan je voeten uit. Terwijl je over de Glass Walk loopt, beweegt het leven onder je voeten voort; 219 meter onder je, om precies te zijn. De Sheikh Zayed Road als lege streep door een zee aan zilvergouden façades strekt zich uit richting het noorden, en achter de futuristische stadsdelen liggen lage, bijna platte, woonwijken met zandkleurige huisjes. Overigens kun je hier ook een Edge Walk doen (dus inderdaad over de randjes van het gebouw lopen, uiteraard wel gezekerd) en van een glazen glijbaan.
Roel ontdekte de schappelijke menukaart van het restaurant op de top. Zo kwam het dat we onze pasta en pizza aten met uitzicht op niets minder dan de Burj Khalifa, terwijl het avondblauw nachtzwart werd en alle stadslichten verschenen. (Over de Burj gesproken: Emirates maakte een reclame waarin een stewardess op het hoogste topje staat. Zeker eens checken!)
De ene helft ging vast naar het hotel, de andere helft liep nog een kort rondje door de nachtelijke maar extra glamoureuze straten van Dubai. Dure auto’s, chique hotels en natuurlijk hoog, groot en breed. De architecturale wonderen zijn niet van de lucht.
Lou, Mau en ik liepen naar de Dubai Opera Garden, waar we in het zachte kunstgras gingen liggen en wegdroomden in de warme wind en zachte zomerhitte, niet meer zo verzengend als in het zonlicht overdag. De wolkenkrabbers verdwijnen nooit uit je gezichtsveld, zelfs niet wanneer je plat op de grond ligt. Om ons heen kwetterden andere toeristen als vogeltjes, terwijl de Dubai Fountain een nieuwe show vertoonden. Wat een droom.
Reactie plaatsen
Reacties