Onze rondreis door West-Amerika, deel 5.
14 januari
Fredonia, Arizona, Verenigde Staten -
Goeiemorgen vanuit het koude, rustige Fredonia, Arizona. Wij gaan weer op pad! Maar kijk eens hoe mooi het hier is. Ergens rijdt een pick-up, aan de overkant staat het houten gebouwtje van Morning Star Bakery, er wappert een grote Amerikaanse vlag, op de auto zitten dikke ijskristallen en het terrein is omgeven door een groot houten hek, waar om de zoveel paaltjes een lantaarntje op staat. We vonden het hier heerlijk. Maar het is tijd voor nieuwe plekken!
---
Terug in Kanab voor wat boodschappen bij de local grocery store. Ik ben momenteel echt intens aan het genieten van mijn overheerlijke combinatie milk & cookies ☺️ en kijk wat we zagen: een hondje achterin een pick-up! We zijn alle drie enorme hondenliefhebbers dus we begonnen gelijk te kwijlen van vertedering.
---
Bryce Canyon, Utah, Verenigde Staten - We ondernamen een klein avontuur door deze rots offroad te beklimmen. Tussen de roestbruine steentjes groeiden kleine witte bloemetjes. De felblauwe hemel maakte de rotsen nog feller van kleur. En onze zolen waren oranje toen we weer beneden kwamen. We hebben ze gewassen met sneeuw.
---
Als je dacht dat het mooiste wel geweest was… Onze mond viel open bij het eerste zicht op Bryce, vanaf Sunset Point. Ongelofelijk, dat deze wereld zulke schoonheid kent. De ruigheid, de kleur, de schitteringen van de sneeuw op de puntige roodoranje toppen. En elk van hen uniek, apart gevormd, geen enkel stukje gelijk aan de ander. We deden een stukje van de Rim Trail. Koud en glad maar dat was het waard! Met elke meter en elke slightly andere hoek verandert je uitzicht. Het zonlicht zette alles prachtig in de schijnwerpers en maakte het gesteente fel en schitterend. De kleine beetjes sneeuw glinsterden en het was alsof er allemaal kleine sterretjes omheen zweefden. We zagen ook Natural Arch, afgebrande stukjes bos, en veel rode, roestbruine en gele tinten in de bergen in de verte. Alles even mooi en majestueus. We genieten!!
---
Rainbow Point - Hier regent het glitters! De harde wind blaast fijne sneeuw omhoog, die in het zonlicht naar beneden dwarrelt. Vlakbij de rand blaast de wind de sneeuw zo hard in je gezicht dat het pijn doet. Maar het uitzicht is die pijn wel waard!
---
Big Water, Arizona, Verenigde Staten - Onderweg naar onze volgende bestemming rijden we door het Grand Staircase-Escalante National Park. Op meerdere manieren is dit een trap; van Bryce Canyon tot Grand Canyon ga je steeds wat lager, vandaar de trap. Zeker in combinatie met het uiterlijk van het gesteente, dat er heel duidelijk gelaagd uitziet. Zo rijden we tussen de kleurrijke traptreden door.
Maar ook qua kleur is de omgeving net een trap. Van de blauwe hemel naar de rozige, lila en rode gloed van de rotsen naar het geel en grijsgroen van de kniehoge, dorre bosjes naar het roestbruine stof op de grond.
Soms zien we opeens een felrode rots voor ons oprijzen als een gloeiend hete muur. Het roestbruin blijft echter overheersen.
Soms zien we een aparte rotsformatie naast ons. Net zagen we bijvoorbeeld een olifant met een hoed op.
---
Horseshoe Bend - Wát een avontuur! Vanmorgen stonden we in Bryce en nu, aan het eind van deze enerverende dag vol natuur, roodtinten en uitgestrekte wegen door Utah en Arizona, staan we naar de zonsondergang te kijken bij Horseshoe Bend. De felblauwe lucht verandert langzaam in een prachtige mix van pastelkleuren, en het gelaagde gesteente waarop wij zitten laat de zon verdwijnen als een massief gordijntje. We bevinden ons weer op een punt van ongeloof en verwondering.
De vlakte is rood en bruin en de grijsgroene bosjes strekken zich uit zover als we kunnen kijken. Soms verstoort een ruige rode rots het vlakke geheel. En boven dat alles staat de maan, die niet alleen wij kunnen zien maar ook iedereen die we missen, als een wit puntje in een oneindige avondblauwe zee.
---
Page, Arizona, Verenigde Staten - Als een haven van rust en relaxation torent Baymont hoog boven alles uit. Onze accommodaties zijn elke keer totaal verschillend. Waar we gisteravond gingen slapen in een simpel houten hutje, leggen we vanavond ons hoofd neer in een hotel met zwembad, fitness en badkuip in de kamer. Verschil moet er zijn en dat maakt het juist leuk!
En nu: eten bij Denny’s 😋
---
We aten vanavond bij Denny’s, wat hier 5 minuten vandaan lopen is. Heerlijk was het! Zeker na een lange dag was deze warme maaltijd heel erg welkom.
Roel heeft terug in het hotel gesport en daarna zijn we gaan zwemmen. We hadden het zwembad helemaal voor onszelf!
En nu zit ik lekker te schrijven op m’n bed, en te genieten van de souvenirs die ik al heb gekocht voor iedereen thuis. Souvenirs maken het voor mij altijd makkelijker om weer naar huis te gaan na een reis; dan heb je iets om naar uit te kijken. Niets is leuker dan thuiskomen en iedereen cadeautjes geven.
Ik spaar zelf magneten (ja I know echt heel erg cliché maar I love it) en de verzameling wordt steeds verder uitgebreid. Kan niet wachten om ze allemaal een plekje te geven op mijn grote bord 🥰
Vandaag was dus echt fantastisch. Wat dus echt een dikke tip is: mocht je hier ooit naartoe gaan en meerdere nationale parken willen bezoeken, koop dan niet steeds een los ticket ($35 per auto) maar een annual pass van $80! Daarmee kun je al die parken in. Wij bezoeken 5 parken, dus dit heeft ons bijna $100 gescheeld. Ik zoek altijd alles tot in de details uit en had dit niet gevonden, vraag er dus even naar bij het loket waar je je eerste ticket koopt en het wordt uitgelegd. Wij hoefden er niet eens naar te vragen, men kwam er zelf mee.
Mensen hier vinden Nederlanders schijnbaar heel interessant. Na mijn gesprek van laatst in de Walmart werd ons dat al wel duidelijk, maar vandaag liepen we vanaf Sunset Point al pratend naar de auto en sprak weer iemand ons aan met de vraag waar we vandaag kwamen. De reactie op ons antwoord was: ‘Oh, beautiful. You are beautiful.’ En toen een stortvloed aan vragen (‘Where have you been so far? Are you enjoying it? Have you been to Vegas? Did you lose money there?’) + een leuk verhaal over haar beste vriendin, Jacoba, die ook Nederlandse was. Een zoveelste voorbeeld van onze ervaringen met vriendelijke Amerikanen.
15 januari
Cameron, Arizona, Verenigde Staten - En weer onderweg! We zijn zojuist een heel stuk naar het zuiden gereden, door Navajo Nation. Getankt voor 0,94 per liter (van alle Staten is Arizona één van de goedkoopste om te tanken!) en nu gaan we door naar misschien wel het allermooiste punt van onze reis.
---
Grand Canyon National Park - Ons Grand Canyon avontuur van begin tot eind. We startten vanmorgen bij Moran Point, staarden sprakeloos in de diepte van het immense ravijn met ongelofelijk gevormde gesteentes en rotsen. Bij Grandview Point en Duck on the Rock zagen we immense raven en inderdaad een rotsachtige eend.
En toen de grote uitputtingsslag: onze tocht van Pipe Creek Vista naar Ooh-Aah Point. Steil naar beneden, eerst over ijzige paden en daarna over door de zon opgewarmd stof, dwars langs de rotswanden. Honderden meters naar beneden arriveerden we op het uitzichtpunt, wat echt fenomenaal was. De kleuren, subtiel en toch overweldigend; de formaties, ruig maar toch soepel; de stilte, oorverdovend maar toch één met de wind die tussen de rotswanden door zong. Een mensenleven is te nietig om deze grootsheid te bevatten.
De terugweg was heftig maar rewarding! We waren blij toen we weer bij de auto waren. We reden nog even naar Mather Point en Hopi House, waar native art verkocht wordt. En toen was het goed. Momenteel zitten we bij te komen bij de McDonald’s 😋
---
Seligman, Arizona, Verenigde Staten - We slapen vannacht in ‘ the birthplace of Route 66’, Seligman. Het motel is net een jachthuis, maar wel heel knus. Op de dekens staan hertjes.
De front desk is een klein kantoortje, volgeplakt met Route 66 souvenirs, artikelen en foto’s, net als het bijbehorende restaurant waar we nu zitten te eten. Het is echt het Wilde Westen.
Dit restaurant is echt heel grappig. Het is zo typisch in alle opzichten. Het is zo’n plek waar gasten hun naam op een dollarbriefje schrijven en op de muur plakken. Geblokte vloer, rode stoelen, foto’s en schilderijtjes van buffels en cowboys aan de muur, veteranenpetten, foto’s van motorclubs waarop in Comic Sans ‘This joint approved by Long Islanders’ gedrukt staat, flitsende OPEN-signs in neon, een levensgrote Elvis Presley, ga zo maar door. Het is echt mateloos fascinerend.
Momenteel is er karaoke gaande in de bar hiernaast. De jongens als muziekfanaten analyseren alle noten en tonen zeer professioneel.
Reactie plaatsen
Reacties