30-12-2023: We begonnen de dag in de Lindt-fabriek. In Kilchberg staat het Home of Chocolate, fabriek/museum. Je leert er hoe cacao groeit, geoogst en gesorteerd en behandeld wordt. Daarna zie je hoe chocola Europa veroverde en hoe Zwitserland dé chocoladereputatie verkreeg die het nu heeft.
Na nog een galerij vol oude verpakkingen en vormpjes kom je bij de hal waarin je kunt zien hoe de chocola gemengd en gesmolten wordt en hoe de repen gevormd worden. Ook kun je er proeven van een pure, melk en witte chocoladefontein. Aan de muur hangt een representatie van hoe de ingrediënten per soort chocola verdeeld zijn. In pure chocolade zit de meeste cacao, in witte helemaal niets.
In de laatste hal staan acht grote bakken vol Lindt-balletjes. Iedereen mag er een uit elke bak meenemen. Wij kregen het met z’n zevenen echter voor elkaar om 254 balletjes mee naar buiten te smokkelen. We kunnen even vooruit 😋 Ps. We hadden forse entree betaald, dus dat kan er nu weer uit!
De middag was voor een bezoekje aan Stoos. Met het karakteristieke zwartgele treintje met cirkelvormige cabines reisden we vlot omhoog (op het steilste punt wel 110%). Boven lag er een dikke laag sneeuw en het was een schitterende winterdag, met veel zon en een blauwe lucht. We liepen door het winterdorp vol vakantiehuizen en chalets, terwijl beginnende skiërs om ons heen zoefden.
Met twee stoeltjesliften, waarvandaan het uitzicht op de besneeuwde bergtoppen en talloze wintersporters fenomenaal was, arriveerden we op de top: Fronalpstock. Vanaf hier zie je Zug, de Rigi, de Pilatus, de Mythen, Brunnen, en zelfs Oberägeri en het meer. Het was echt de top van de aarde. Wit, merkte papa op, is echt een koninklijke kleur. Het is zo indrukwekkend om de wereld ermee bedekt te zien.
We lunchten in het zelfbedieningscafé en de dure patat en nuggets smaakten ons best. Daarna gingen we weer langzaamaan richting beneden. Ongelofelijk hoe de wereld net een panoramakaart lijkt vanuit een bungelend hokje boven rotspunten en pistes en dikke lagen witte sneeuw.
Beneden keken we nog kort rond in het schattige houten kerkje en daarna glibberden we over het ijs en de sneeuw terug naar het treintje. Het was weer een prachtige dag. Thuis telden we onze chocoladebuit nog eens na 😋
31-12-2023: Het was een kalme laatste dag van het jaar. Alles komt even helemaal tot stilstand voordat we verdergaan.
We aten heerlijk omdat Louise een lekker maaltje bereidde. En vanavond deden we nog een laatste rondje Zug, een afscheidsrondje. De prachtige Altstadt, de Beierse vibes, de Zytturm, de knusse etalages met kerst en knuffeltjes, de lichtjes boven de straten. Het is als een heerlijke, koele droom.
Na een laatste bezoekje aan de Bahnhof reden we weer terug naar Oberägeri aan de donkere Ägerisee, en hier gaan we aftellen naar 2024.
Allemaal een gelukkig 2024 gewenst vanuit Oberägeri! Wij hadden een prachtige en gezellige avond 🥰
Reactie plaatsen
Reacties