Wereldberoemde bouwwerken. Grootse architectuur. Oost-Europese charmes. Trendy restaurants en een oude stad tussen oud en wannabe nieuw in. Elegante stadsparken. Duizelingwekkend rijk gedecoreerde kerken op elke straathoek. Boekarest is divers en heeft het allemaal.
Piata Universitate is het bruisende middelpunt van deze Oost-Europese hoofdstad. Van de vroege ochtenduren tot de late avonduren razen hier claxonnerende auto's voorbij. Via de metro-ingangen kun je ondergronds oversteken, wat zeker aan te raden is: stoplichten in de stad zijn niet erg voetgangersvriendelijk, ze hebben geen knopjes en vaak sta je dus minstens een paar minuten te wachten. Het kruispunt wordt omringd door rijk gedecoreerde en berichelde gebouwen, soms afgewisseld door een plotseling kaal communistisch bouwwerk of een ultramodern flatgebouw op de achtergrond.
Een paar honderd meter verder vind je Piata Unirii, ook een belangrijk middelpunt. Het wordt getekend door een aantal grootse fonteinbassins. Toen wij er waren, spoten de fonteinen helaas geen sierlijke stralen water omhoog. Zo konden we echter wel de prachtig belegde bodem zien, kunstwerkjes van kleine lichtblauwe steentjes. Hier maakt het middaglicht op een heldere dag het verschil: alles krijgt kleur, zelfs de grauwe grijstinten van de gebouwen, die wat meer kleur krijgen door de immense reclameposter die vaak meerdere verdiepingen beslaan. De lichtgele kleur van de taxi's steekt vrolijk af tegen de diepere basiskleuren van de meeste advertenties op de borden en langs de straat. Er wordt geadverteerd voor de supermalls, films, series en telefoonproviders.
Vanaf Piata Unirii volgen we de lange boulevard richting het hoogtepunt van de stad: Palatul Parlamentului. Een lange, rechte weg tussen lange, rechte flatblokken door, het voetgangerspad overgroeid met sierlijke, halflaag hangende boomtakken. Het gebouw is zo groot dat het al vanaf het begin van je wandeling de horizon vormt.
Het oude centrum is een mix van trendy tentjes, originele oude gebouwen, orthodoxe kerkjes en een gemoedelijke sfeer. De restaurants pakken uit met hun buitenterrassen, inclusief heaters, kussens, lantaarns, lichtjes en kleuren. Het mooiste terras behoort aan de Big Ben Pub, liggend aan Splaiul Independentei. De lantaarns hangen boven de witte stoelen en bankjes die gevuld zijn met kussens en dekens, en in het licht van de ondergaande zon krijgt alles om je heen een prachtige glans.
De stad kent tientallen kleine en iets grotere oude kerken. Soms vol in het zicht aan de drukke hoofdstraten, soms verborgen tussen twee opzichtige gebouwen en soms ook verstopt in een doodlopend, rustig straatje. Het Mănăstirea Stavropoleos is een schitterend zandkleurig kerkje, vanbuiten versierd met de mooiste elegante illustraties en portretten op de muren en sierlijke vormen aan de richelranden. De binnenkant is een wolk van wierook, een diepe geur waarop je lijkt te zweven. De gouden en kleurrijke details, allemaal in donkere, geheimzinnige tinten, maken het geheel af. Verderop in de oude stad staat het witte Biserica Sfantul Dumitru, simpel vanbuiten maar rijk gevuld en gedecoreerd vanbinnen. Ook hier vermengen de geur van wierook en de glans van de gouden lantaarns zich met een stille sfeer, haast heilig, waardoor je spontaan gaat fluisteren. Een getaway van de drukte in de stad.
Aan de noordkant van de oude stad ligt Umbrellas Street, een smalle steeg, verborgen tussen twee huizenblokken en overkoepeld door uitgeklapte paraplu's in alle kleuren van de regenboog. Op een regenachtige dag zul je hier nog een licht hart hebben.
Dan heb je nog het schitterende Atheneul Roman. Een prachtig neoklassiek gebouw, compleet met fris uitziende crèmekleurige pilaren en overdekt met een grote koepel. Een lieflijke tuin vormt de introductie tot deze grote concerthal, inclusief witte bloemetjes, diepgroen gras en heerlijk geurende bomen. Een plek om tot rust te komen en te staren naar de schoonheid die architectuur kan creëren.
De poort tot de stad wordt gevormd door de massieve Arcul de Triumf. De basis van deze triomfboog was een houten boog, waar de Roemeense troepen na verkregen onafhankelijkheid onderdoor marcheerden. Deze poort was het laatste waar we onze blik op wierpen, voordat we in de bus richting het vliegveld stapten.
Honderdduizend zonnestralen, vergezichten en ervaring rijker!
Reactie plaatsen
Reacties