De vlucht van bijna vijf uur was comfortabel en ging snel voorbij. Ik vloog voor het eerst met Qatar en dan is alles leuk en interessant; de taal, het eten, de entertainment. Op het schermpje in de stoel kon je bijvoorbeeld de Koran lezen, zoals dat bij meer oosterse maatschappijen kan. Eenmaal boven Oman en Dubai werd het uitzicht pas echt mooi: woestijn onder een felblauwe hemel. Bij het landen in Doga vlogen we tot op de laatste meters boven het water. Het vliegveld ligt namelijk pal aan de Perzische Golf. In een mum van tijd waren we het vliegveld af en zaten we in de metro. Wat een surrealistische ervaring na twee weken in India en Sri Lanka. Alles ademt hier ruimte, rust en een zekere klasse. De metrostellen zijn super schoon en netjes, de stations helder georganiseerd, en er is zelfs een eerste en tweede klasse zoals in de trein in Nederland. Bij station Souq Waqif stapten we uit en daar was onze eerste kennismaking met Doha: ruimtelijk, licht, warm. Een onwaarschijnlijk bijzonder moment, mijn eerste keer in het Midden-Oosten. Een totaal nieuwe wereld, once again. In de verte zagen we opeens de skyline. Ik wist niet eens hoe die er hier uitzag; ik ben nog nooit zo onvoorbereid geweest op een bestemming 😄 We liepen door de vochtige en letterlijk adembenemende warmte naar ons hotel verderop. Hier slapen we op de twaalfde verdieping op een kamer met twee single beds; geen idee wat er mis is gegaan, maar we wilden graag de stad in dus besloten er niet mee terug te gaan naar de receptie. Morgen is het toch weer heel vroeg dag!
Met de metro (een enkeltje kost hier 2 QAR oftewel €0,51) reisden we naar West Bay, waar de wolkenkrabbers te vinden waren. Vrijwel meteen stuitten we op de City Center Mall. Dit is basically een stad in een stad: we hebben onze voeten hier kapot gelopen. Interieurzaakjes met veel glanzende en/of goudkleurige items, elektronica-afdelingen, kledingwinkels met speciale rekken vol hijabs en niqabs, een mega kinderparadijs in de vorm van een enorm springkussen met hordes, een basketbalcourt en meer op de begane grond (waar Roel ook wel even naartoe had gewild), en zelfs de Hema-collectie bij een winkel vol stationary. We aten een hapje bij de McDonalds op de begane grond. De grootste cultuurclash van deze dag was een vrouw in een zwarte niqab met een bruin McDonalds takeaway zakje onder haar arm. Het westerse mengt zich met het oosterse en andersom. Ook zagen we iemand kopen met een canvastasje waarop een bijbeltekst uit Spreuken stond. Zo bijzonder, ook hier in een land waar Hij niet van harte welkom is, is God aanwezig. Alles is hier strak en smooth. Op de roltrap zitten zelfs automatisch reinigende apparaatjes op de leuningen, die bij het verschuiven naar boven of onder dus steeds schoongemaakt worden bij passage. Ik had een leuk jurkje gevonden en Roel vond die ook leuk, maar in een andere kleur. Eindstand: ik mocht ze allebei hebben 🥰
Het licht veranderde in goud en gaf de skyscrapers een onwaarschijnlijk mooie gloed. We waren klaar met winkelen en wilden terug richting het hotel, want daar in de buurt wachtte ons nog een echt pareltje: Souq Waqif. Een bonte verzameling souvenirwinkels en eetgelegenheden, gevestigd in wat lijkt op een rij oude vissershuisjes. Op deze plek stond vroeger al de markt. Nu slenter je er onder lange lichtjesslingers doorheen, genietend van de kleuren, geuren en warme avondwind, niet meer verzengend heet maar aangenaam. Uiteraard is er weer het nodige ingeslagen 🥰 We hebben gegeten op het dakterras van een van de restaurants. Het was heerlijk en veel te veel; de porties mogen dan niet duur zijn, ze vullen wel degelijk! (Overigens was er ook een zeer groot scala aan shisha.) Na deze heerlijke maaltijd togen we nog even richting het water. Aan de overkant van de baai was de skyline van Doha nu namelijk verlicht te zien. Een magisch gezicht, het doet je denken dat je droomt. De geluiden op de achtergrond - mensen op het grasveldje in het park, voorbijgangers op steps en het geroezemoes vanuit de souq - voelen aan als een soort kussentje waarop je je kunt laten neervallen terwijl je deze prachtige werkelijkheid in je opneemt. We namen een Lime-stepje terug naar het hotel. Met de warme wind door je haar terwijl je op hoge snelheid langs die schitterende skyline zweeft; de definitie van geluk.
21-05-2023
Om 05:00 stond onze bestelde Uber voor de deur van het hotel. Met twintig minuten stonden we weet hier, op het vliegveld. De paspoortcontrole was zelfstandig en de security ging vlot, dus we zaten rond 05:30 al in de lounge, waar er weer de wereld aan keus is wat betreft lekkernijen. Er is zelfs een geïmproviseerd kaasplankje, dat lust Roel wel! En kijk eens naar dat enorme park, middenin de terminal!
En nu zijn we thuis! In ons eigen paleisje in Mechelen, waar we de afgelopen drie uur enorm hard hebben opgeruimd; alle spullen van de bruiloft, cadeaus, laatste kleding en andere spullen uit Nederland hebben een plekje gekregen op onze eigen 72 vierkante meter. De eerste was is gedraaid, de tweede zit erin. Roel gaat zo koken en ik ga op de bank nagenieten van kaartjes, cadeautjes en natuurlijk het kookboek met recepten van alle gasten ♥️
Reactie plaatsen
Reacties