03-05-2024: Wat doe je als je man piloot is en hij in het weekend van jullie eerste trouwdag naar Marokko moet? Dan ga je gezellig mee 🥰
Het voordeel van meevliegen als buddy is dat je niet zo vroeg op het vliegveld hoeft te zijn. Pas vijftien minuten voor het boarden waren we door security heen, en dan nog was er voor mij lounge-tijd omdat ik als stand-by passagier als laatste aan boord ga (eigenlijk ook wel een voordeel - als je tenminste zeker weet dat je op de jumpseat mag).
Tijdens take-off en landing zat ik bij Roel en de captain in de cockpit, waar altijd zoveel te zien is dat het je duizelt en waar je kennismaakt met de grootsheid van de wereld. Kijk bijvoorbeeld naar de toppen van de Atlas, bijna binnen handbereik.
Midflight zat ik naast een lief ouder Vlaams koppel, beiden tegen de 80 aan en al 57 jaar getrouwd. We praatten over Roels werk als piloot, de volle vlucht, de take-off en ons naderende 1-jarig huwelijksjubileum. Het was heel gezellig. Mevrouw gaf mij zelfs een van haar Story’s te lezen, tegen de verveling. Met dank aan haar vriendelijkheid verdiepte ik me dus een uur lang in het wel en wee van koninklijke families, acteurs en BN’ers.
Eerst landden we op Agadir, waar een deel van de passagiers (‘pax’ in vliegtermen) en ik mocht er met Roel mee op de walk around. Dan zie je pas echt hoe machtig een vliegtuig is: in geluid, in kracht, in grootte. Bizar. En Roel kan dat gewoon besturen! Het zal me altijd blijven intrigeren.
De stretch van Agadir naar Marrakech was maar een halfuurtje. We hoefden slechts de ruige bruine toppen van de Atlas over.
Met captain Pieter stapten we in het taxibusje dat ons naar het hotel bracht. Onderweg zagen we weer what Morocco is all about: wie het meest kan vervoeren op z’n scooterkarretje - een heel bankstel - en wie het gevaarlijkst in kan halen - slalommende scooterrijders en lekker rechts inhalen. En dat alles in een warmrode wereld, want alle huizen en gebouwen in Marrakech bezitten een oranjerode tint die soms pastelroze is en soms felrood in het ondergaande zonlicht.
We verblijven in het Mövenpick, een hotel dat zo mooi is dat ik me er echt een zwerver voel. Roel is hier vaker geweest en vindt dit het mooiste TUI-hotel!
Het was ondertussen etenstijd en we liepen naar La Bottega, waar we op het vintage chique terras - het voelde als een oud Italiaans landhuis: zware donkergroene tafels, romantische stoelen en dito behangetjes, retro schilderijtjes en posters - genoten van een burgertje en fijne drankjes. Weekend!
Na het eten liepen we nog op en neer naar de Koutoubia, waar zo te horen juist het avondgebed begon. De imam schalde door de luidspreker en droeg ver over de duizenden hoofden in de drukte rondom Jemaa El Fna. De hitte van het asfalt, de geuren van diesel en benzine, vermengd met uitgelaten gesprekken en verhitte discussies, zorgde ervoor dat we redelijk snel toe waren aan de wandeling terug naar het hotel. Morgen is Roel lekker vrij!
04-05-2024: Work hard, play hard; dat is wat ik denk als ik op zaterdagochtend aan een immens ontbijtbuffet in een Marokkaans hotel zit ;) we zijn dankbaar voor alles wat ons gegeven wordt, de grote en de kleine dingen, en dit soort mogelijkhedenk vallen absoluut in de eerste categorie.
De Marokkaanse pannenkoeken waren verrukkelijk. Toen ik ze voor het eerst at, zat ik op het dakterras van een jeugdhostel in de kasbah. Ik werd toen een beetje verliefd op Marrakech, en vandaag werd weer 100% duidelijk waarom!
Roel en ik wilden graag per taxi naar de medina. De eerste chauffeur die we aanspraken, vroeg 100 dirham voor een ritje dat normaal 25 kost. Grapjas. Altijd afdingen bij dit soort figuren! Uiteindelijk zaten we voor 40 dirham in de taxi naar Jemaa el-Fna. Daar stonden de mooie groene groentekramen al klaar met keurige piramides van sinaasappels en ander fruit.
Wij gingen meteen de souks in. Het is heerlijk om te verdwalen in de rode warmte, tussen de muren die volhangen met kleurrijke tapijten, posters, bordjes en rekken vol schoenen. Het is een feest voor je ogen en voedsel voor je reislustige ziel.
Deze ochtend gingen we naar de Ben Youssef Madrasa. Dit eeuwenoude schoolgebouw staat middenin de doolhof die de medina is. Mooie binnenplaatsen, kunstige mozaïeken en gangen om in te verdwalen - zelfs wij raakten elkaar kwijt 😄. Alleen keidruk, dus kom vroeg of in het laagseizoen.
Wat volgde was nog meer doolhofstraatjes, geheimzinnige stegen, verborgen souks onder donkere schaduwdoeken en genoeg tapijten voor honderden huizen. De geuren van kruiden, benzine en riool volgen elkaar in rap tempo op. Ook zagen we trendy servies, waarvan we best wat hadden willen meenemen - misschien ooit naar een groter huis. Torentjes van kruiden, lieve zwerfkatjes, zwaarbeladen ezeltjes, de scherpe geur van munt en andere substanties waarvan je neus open gaat staan; je kunt blij en dwalen en steeds opnieuw verrast worden. Een leuke plek voor kruidenliefhebbers is overigens de Jewish quarter, ook wel Mellah genoemd. Op een kwartier lopen van het echte kruidenparadijs: ons favoriete Place des Épices. We streken er neer op een rooftop terras voor een snackje. Uitzicht op de kleurige merchandise op de stoffige grond, een lekker maaltje op je bord, de rode stad die zich zo ver als je kunt kijken uitstrekt; en bij elkaar, onze absolute lievelingsplek ♥️
Terug in het hotel trokken we gauw de zwemkleding aan en de rest van de middag lagen we in rode bean bags onder de palmbomen naast het zwembad. Dat is geen straf als het 30 graden is. Onze voeten rustten op het zachte, kriebelende gras terwijl we soms even in slaap vielen, dan warm wakker werden, een snelle duik namen en terugkwamen om verkoeld op te drogen - en een halfuur later herhaalde zich dit ritueel weer. Weekend met een upgrade 😄 ik hou niet van stilzitten, maar die bean bags zaten toch best wel lekker.
‘s Avonds keken we naar de Dodenherdenking en waren we twee minuten stil. Als er iemand aan het genieten is van zwaar bevochten vrede en kostbare vrijheid zijn wij het wel in dit beschamend mooie hotel met letterlijk geen wolkje aan de lucht. Ik bid dat we die vrijheid nooit voor lief zullen nemen en dat wij, mocht er een tijd komen waarin dat nodig is, net zo dapper zullen zijn.
TUI-crew eet één keer per dag gratis in het hotel - lunch of diner - en Roel zou Roel niet zijn als hij dat niet ook even voor mij regelde 😄 Zodoende zaten we fancy-dressed in het hotelrestaurant Marcelona voor een driegangendiner voor gratis! Ik noem u:
1. Chicken & beef croquettes
2. Linguine with shellfish cream / beef pepper slices
3. Milk and rice / chocolate bread
En dat op zo’n mooie locatie, waar de zon alles in vuur en vlam zet als ze ondergaat en de palmbladeren laat dansen met hun schaduwen. Het was een heerlijke avond, vrij letterlijk; met dank aan TUI 😄
Reactie plaatsen
Reacties