16-06-2023: Roel heeft vandaag een middag- en avondvlucht, dus gebruikten we de ochtenduren om nog even wat van de stad te zien. We liepen via Avenue Hassan II naar Le Tour de l’Horloge en de Bab Marrakech markt, waar we konden schuilen voor de felle zon en winkeltjes vol slippers, sokken en shirts voorbijliepen. Op het plein voor het gerechtsgebouw huisde een enorme troep duiven. Een rijtje zandkleurige huizen met balkonnetjes vertoonde mooie geveltjes en sierlijke balustrades. Zo is er overal wel wat moois te zien.
Roel vertrok om 12:00 voor zijn vlucht, en ik bracht dus de middag en avond in het hotel door. Schrijven, schrijven, lezen, room service voor lunch en tegen achten vertrok ik naar het rooftop terras om daar verder te schrijven terwijl ik de zonsondergang kon bekijken. Met elke minuut werd de lucht iets donkerder en de hoeveelheid lichtjes iets groter. Ik bestelde roasted salmon met rösti en chive cream en het was hemels. Zo heb ik daar bijna twee uur gezeten: een grote fles water, lekker eten, mijn boekje en het uitzicht. En het doet me beseffen hoe dankbaar ik ben, voor alles.
17-06-2023: Onze laatste ochtend in Casablanca. Na het ontbijt liepen we nog een laatste rondje door het centrum. We bezochten de Medina, een wirwar van marktstraatjes, souks en smalle steegjes. Overal wordt vis, groente, textiel en meer verkocht. De witte bovenverdiepingen van de huizen steken fel af tegen de blauwe hemel, terwijl je op de stoffige straat omringd wordt door een kleur- en geurexplosie. Overigens kun je hier overal dieren kopen: vogeltjes, uilen, chipmunks, schildpadden, cavia’s en konijnen. Ze zitten vaak in veel te kleine kooitjes op elkaar gepropt.
Rue Essaouira bood een mooi artsy doorkijkje met haar blauwe en paarse muren. We kwamen uit op een klein en heet marktpleintje waar verse vis werd gevild, kip tot op het zwart werd gegrild en fruit en groenten in het zonnetje op kleden lagen. Hier bleven we niet te lang, want echt lekker rook het niet.
Een zijstraat van één van de souks hing vol met random voorwerpen: poppen, oude camera’s, bierdopjes, oude kaarten, potten, pannen en posters van baby’s. Best wel hip, en dat zomaar middenin een Marokkaanse souk.
Terug in het hotel pakten we onze laatste spullen in en om 15:00 stapten we met Kurt in de taxi naar Rabat. In ruim anderhalf uur werden we naar Rabat-Salé gereden. Onderweg werden we getrakteerd op allerlei uitzichten op het Marokkaanse platteland, en op zeer volgeladen busjes. Nabij het vliegveld bevindt zich het koninklijk paleis. Langs de muren staat na elke vijftig meter een tweetal wachters, altijd van twee verschillende geledingen: politie, leger, marechaussee, enzovoort. Roel wist te vertellen dat deze regel is ingesteld na een mislukte poging tot een coup. En nu zitten we in de lounge, waar we een lekker maaltje nuttigen. In Marokkaanse lounges is vaak weinig keus, maar het broodje en de minipizza is alles wat wij nodig hebben.
First in, last out. Kurt en Roel hoefden niet te vliegen en kregen plaatsen op rij 30 aangewezen, terwijl ik als buddy op 2B kwam te zitten. De vlucht was helemaal niet vol, dus Roel en ik verhuisden naar rij 22, zodat we gezellig naast elkaar konden zitten. We kregen gratis eten (altijd goed 😋) en zagen hoe de nacht over de aarde viel, letterlijk. Geen enkel uitzicht zo mooi als dat uit een vliegtuig. En nu zijn we weer thuis in Mechelen, in een heel warm huis (30 graden bij binnenkomst 🥵). Dat is warmer dan in Casablanca!
Reactie plaatsen
Reacties